TRT VIZYON Dergisi ''ERSIN FAIKZADE''Röportajı Temmuz 2011

TRT Vizyon dergisi temmuz 2011 sayısında Ersin Faikzade konuk oldu.
''BİR MASAL KAHRAMANININ PEŞİNDEN'' Kendisini insanlık projelerine adayan uluslararası bir yardım gönüllüsü o...Türk müziğini Avrupalılara tanıtmak için çabalayan bir sanatçı... Verdiği konser...lerle hastalara,yaşlılara,yardıma muhtaç insanlara umut olmaya çalışan genç bir yürek...Birleşmiş milletler tarafından Türkiye nin 'İyi Niyet Elçisi' seçilen,İngiltere Prensesi Diana hakkındaki yazıları ve Diana vakfı hizmetlerinden dolayı Gal Nişanı ile ödüllendirilen Ersin Faikzade den bahsediyoruz... Ülkemizde ismi pek duyulmamış olsada dünyanın pek çok yerinde insanlar onu tanıyor,biliyor.Aslında bu röportaj,çok küçük yaşlarda annesinin yakalandığı hastalık nedeniyle hayatı hastane kolidorlarında geçen ve bu yüzden dünyaya bakışı değişen bir çocuğun bu güne uzanan ilginç hikayesi.


Amerika da yer alan Dünya sanat ve Diplomasi akademisi aylık dergisinde söyle diyordu benim icin ‘Bir sevgi Adamı,Dünyayı kucaklayan din,dil,ırk ayırt etmeyen,sevdi dolu kalbini insanlara açan yüreğinden şarkı söyleyen adam’’  
henüz kücük bir yaşta en sevdiğim varlığım annemin hastalanması ve arkasından sosyal farkındalıklar ile gelişen, büyüyen bir Ersin….


Pek çok yerde toplumsal olaylarda adınız geçiyor. İnsanlar üzerinde bir farkındalık yaratmaya çalıştığınızı söylüyorsunuz. Nedir sizi bunu iten?


                     Küçük bir çocuk düşünün minik ellerini tutacak  sıcak bir  anne isteyen çocuk,annemin hastalığı ve kısa sürede yatağa mahkum kalması içimde derin yaralar açmıştı henüz ilk okul çağlarında ve en çok bir anneye ihtiyaç duyulacak çağdaydım ve annemin multiple skleroz hastalığı neticesinde derneklerde yer almaya başladım.Öncelikle Ms derneğinde acıları ile mücadele eden insanları dinliyor ,çareler üretmeye çalışanların arasında büyüyordum.Taptaze bir zihin sünger gibi onları çekti kendisine. Bir söz vermişti kücük Ersin,insanlara yardım edicekti artık.

Bunlarla ilgili ödülleriniz de var sanırım. Biraz bahseder misiniz?


Dernek çocugu Ersin,hayır işlerinde yer alıyordu artık en kücükten başlayan bu işler (mesela o yıllarda kermesler yapardım ,kıyafetler toplardım dar gelirli ailelere gelir saglardım) ve sesimin güzelligini anlayan degerli hocalar ve profosörler doğal yeteneğimin farkına varmışlardı ve eğitimler ile pekişince arkasından konserler gelmeye başladı ve ödüller,plaketler,başarı belgeleri,sertifikalar….


Ne gibi çalışmalarınız ya da girişimleriniz oluyor. Sadece konserler mi veriyorsunuz?


                    Türkiye deki edindiğim tecrübelerden sonra,2005 yılında İngiltere ye gitme kararı aldım gitme maksadım Engelli insanların batı dünyasındaki yerini ve sosyal hayattaki rollerini yakinen görmekti ve İngiltere nin Galler bölgesinde Aberystwyth şehrinde bir zihinsel engelliler merkezine gönüllü olarak girdim ve 13 ay bilfiil onlarla birlikte yaşadim,hayatlarının bir parçası oldum.
Onlara resim dersleri,bilgisayar ,okuma yazma ve müzik dersleri verdim,sergiler açtık yaptığımız çalışmalar ile.Kültürel hayatın içinde yer aldıklarını gördükçe kendi ülkemdede böyle olmalı diye hep düşündüm durdum.


Annenizin rahatsızlığı (sanırım ms) sizi nasıl etkiledi?


                 Ben her röportajımda her tv programında söylediğim gibi annemin hastalığı beni sanatçı yaptı. Zira ben bendeki yeteneği sosyal farkındalık yaratmak icin kullanma kararını bu sayede aldım.Dünyada yokturki müzikten etkilenmiyecek bir canlı dahi. Ve kültürler arası diyalogta hic bir dile gerek kalmadan en etkili yol yine müzik ve farklı müzik dallarını icra ederek değişik dillerde de bunu yaparak Dünya da pek cok ülkede ismimi duyurabildim.Sanatçı demek bir milletin,kültürünün yegane en iyi temsilcisidir.Bunu layıkı ile yapmaya çalışıyorum.

Peki, müzik hayatı nasıl başladı… Neler sığdırdınız kariyerinize? Bir müzik eğitimi aldınız mı?


                     Müzik hayatım derneklerde küçük bir çocuk iken başladı önceleri hastalara okuduğum babamdan öğrendiğim sanat müziği şarkılarını seslendiriyor ve küçücük bir çocuk nasıl oluyorda bu kadar eski eserleri bilebiliyor diyerek insanları şaşırtıyordum.Daha sonra Lise çağlarında artık koroların as solisti olarak konserlere çıkıyordum.Yılmaz Yüksel ,Avni Anıl gibi değerli hocalardan dersler aldıktan sonra rahmetli Avni Anıl’ın bana verdiği bu öğüt hep kulaklarımda kaldı ‘ sendeki ses çok yüksek ve güçlü çok iyi bir opera sanatçısı olabilirsin yada yapmaya çalıştığın gibi şan tekniği ile dünyaya açılabilirsın’’ nitekim yıllar sonra Sicilya Palermo da konser verdikten sonra İtalyan lar bana Yüksek Ses lakabını vermişlerdi.Çile bülbülüm Çile şarkısını daha modernize ederek okadar çok seslendirdimki Türkiye dede pek cok yer aldığı üzere ‘İtalyanlara ALLAH dedirten Tenor’’ olarak anılır oldum ve artık bu eseri Söylemediğim bir konser dahi yok neredeyse. İngiltere de Galler de üniversitede Şan tekniğini pekiştirirken bir yandandan Galli ünlü sanatçı Jez Dank ile dostlugumuz müzik sayesinde gelişmişti ve ondan cok şeyler  öğrendim.

Sizi pek çok ülkede tanıyor insanlar. Hikâyenizi öğrenebilir miyiz?


                    Bazen buna inanın ben dahi şaşırıyorum emaillerimi ,mesajlarımı kontrol ederken gelen ülkelere dikkatim çevriliyor,tebrikleri yada benim ile sanki ailesinden birisiymişimki acılarını paylaşan insanları gördükçe heyecanım ve mutlulugum ikiye katlanıyor. Düşünün Arjantin den bir hayranım her sabah işine giderken arabasında benim seslendirdiğim şarkıları dinlediğini söylüyor yada Kanada da bir tv kanalı benim hayat öykümü yayımlıyor ,şarkılarımı ,sesimi övüyor. Fransa nın güney sahillerinde bir çok radyoda seslendirdiğim Fransızca Akdeniz şarkıları yayımlanıyor hayat öyküm ile birlikte. Niye hayat öyküm ile birlikte çünkü bir sosyal farkındalık yaratmak amaçlı olduğunu kavramışlar bu ülkelerdeki insanlar.Dünyada bir çok hayır kurumu ve dernek internet sayfalarında bir köşeyi baya ayırmışlar kısa belgeseller ile beni tanıtıyorlar farklı dillerde.Bunların hepsi, kıtalar arası dahi olsa fotoğraflardan ,videolardan yada birebir yapmış olduğum projelerdeki insanların samimiyetime,sevgime  ,güven duymalarındandır.


Dünya çapında tanınan ünlü bir tenor olmanıza rağmen Türkiye’de fazla öne çıkmıyorsunuz. Neden?

        Hummm burada düşünmek gerekli işte son aylarda bu soru bana çok sorulur oldu.Nedeni aslında çok açık ,birincisi benim yaptığım işler popülerlikten uzak Türkiye şartları için söylüyorum bunu.Dünyada tam tersi tabiî ki.İnsani degerlere verdiğim önem ön plana çıkıyor daha çok, oralarda bu çok önemsenirken,Türkiye de sanırım geri planda kalıyor.Ciddi sponsor şirketleri devreye giriyor ülkemizde ve onlarla iş yapmanız gerekli, tabiî ki iyi bir yerde olabilmek için.Ersin Faikzade deyince tanıyanların zihninde çok fazla güzellikler oluşuyor,farklı bir hayat farklı bir ses diye algılıyor insanlar.Yapılmayanı yapmak benimkisi, eee o zamanda tabiî ki zor olucak.Kalıcı olucak.Dünya hayatı nitekim gelip geçici ve arkada hoş bir seda bırakmak çok önemli, sanırım 29 yıla bunları sığdırabilmişim bakalım önümüzdeki yıllar daha neler göstericekler.Dünya nın pek  çok yerinde seni ,yüreğinden seven insanları düşününce içinde bulunduğum sorunlardan bile bir an uzaklaşıyorum inanın.



Yurt dışı macerası nasıl başladı?


                      Yurt dışı maceram gerçekten bir masal bir hikaye gibi.Türkiye de yaptığım insani projeler ve yardımlaşma çalışmalarını bir kademe yukarıda nasıl yaşanıyoru görmek amacı ile başladı benim yolculuğum Avrupa Birliğinin bir projesine gönüllü yazıldım ve elimdeki dökümanlar ve sertifikalardan hemen beni davet ettiler.Ve ömrümün sonuna dek her dakikası muhteşem anılar ile dolu  yıllar başladı. Her anımı her karemi ölümsüzleştirme isteği ile okadar cok materyal ile doluki şuanda evim.


Neden Galler?


                  Evet neden Galler,özellikle bir İzmirli olarak Galler çok soğuk gelir insana havası itibari ile.Ama orası ile özdeşleşmiş ve benim hayatıma yön veren bir kahraman vardı ,oda Galler Prensesi Lady Diana.


Prenses Diana’nın sizin için hep farklı bir yeri olmuş sanırım. Bu konudan biraz bahseder misiniz?


                     Prenses Diana deyince sanki hayatımın bir parçasından bahsediyormuş gibi hissederim ben,o olmazsa olmaz hani, sosyal farkındalık denince akla gelen yegane insan olarak kalıcaktır eminimki insanların kalplerinde ,o şöhretini saltanatını, hayırsever işler için kullanmış gerçek bir masal kahramanıydı,ve abartmadan bunu söyleyebiliyorum Dünyadaki en büyük Prenses Diana arşivlerinden biri bende yer alıyor tam 20 yıl bu arşivi toplayabilmek için uğraş verdim dünya nın pek çok yerinden materyaller,dönemin gazeteleri,manşetler,kapak oldugu binlerce dergi,video kasetler,giydiği kıyafetlerden tutun,düğünündeki bardak,tabağa ve kalemlerine kadar.Ailesinden Lord Spencer ve Lady Sara nın bile şaşırdığı çok büyük bir arşiv.Dünya nın farklı  yerlerinden Diana hayranları  özellikle Avusturalya dan Koliler dolusu kitaplar,materyaller ile evimi dolduruyorlar. Prenses Diana nın anısını yaşatmak için onun vakfı olan The Princess of Wales Memorial fund da görevler aldım.Kara mayınları çalışmaları ve vücudunun herhangi bir uzvunu kaybetmiş annem gibi insanlara yardım etmeye çalışıyorum halen.Bunlar bazen moral saatleri bazen de gelir sağlamak amaçlı oluyor.

İngiltere Prensesi Diana hakkındaki yazılarınızdan ve Diana Vakfı hizmetlerinizden dolayı Gal Nişanı ile ödüllendirildiğiniz doğru mu?   Galler Prensesi Diana sayesinde dünyanın pek çok yerinde  onun yardımseverligini örnek alan insanlar için orta dogunun prenses diana sı tabirleri ile  anılır oldum.   Özellikle insanlık projelerinde çekilmiş görüntülerimi toplayan insanlar bunları birleştirip farklı dillerde videolar hazırlayıp internet ortamında paylaşıyorlar.Diana nın hayatını konu alan bir çok belgesel hazırladım ve İngiltere deki fan club larda bunlar dağıtıldı. Bir çok yerli ve yabancı magazin dergilerinde Hikayeleştirdigim bu güzel  20. yüzyıl masal kahramınını defalarca yazdım.Özürlüler üzerine yaptığım projeler sonrası Gal Nişanına layık görüldüm.Bu nişanı pek çok resmimde gururla taşırım ve ona baktığımda anılarım canlanır daima.

Arşivciliğe nasıl merak saldınız?


                 Arşivciliğe merakım kesinlikle tarihe aşık bir babanın evladı olduğumdan ileri gelmiştir onun bana öğrettikleri zihnimde hep merak uyandırmıştır ve araştırmacı yönümün fazla gelişmiş olmasından bana söylenen her ismi,olayı not eder araştırırdım ,bazen kafamı internet den kaldıramadığım oluyor ,internet henüz bu kadar gelişmemişken eski kitapçıların kadrolu elemanları gibiydim adeta. Devamlı merakımı tatmin etmeye okumaya biriktirmeye çalışıyordum.Sanatçı olmasaydım kesinlikle gazeteci olurdum diye düşünüyorum yazmayı ve araştırmayı cok seviyorum.

Peki, neler var arşivinizde?

Osmanlı nın son döneminden,Cumhuriyetin ilk yıllarına damga vurmuş haberlere,Eski Hayat ve Ses mecmuaları,Radyo lu günlerin en sevilen dergileri Radyo alemi ve Radyo Haftası ,İran ın Son Sahı Muhammed Rıza ‘nın hayatının neredeyse tüm evreleri,Prenses Süreyya Esfandiary,İmparatorice Farah Diba Pehlevi, ve yakın tarihe damgasını vurmuş şahsiyetler.
Bunları defalarca birde ben yazıya döktüm ve yayımlandı.Ve belgesellerim.


Farah Diba’yla dostluğunuz nasıl başladı? Neler yaşandı?

                   İmparatorice Farah Pehlevi ile 2001 yılında tanıştık ona olan hayranlığım babaannemin ve babamın anlatımlarından sonra küçükken başlamıştı ve Türkiye ziyaretlerine dair arşivimde okadar çok fotograflar varki ve düşündümki Farah Diba da dahi bunlar yoktur ve bir belgesel hazırladım ve ortak arkadaşlarımız vasıtası ile ona ulaştırdım bunları ve çok mutlu olmuş beni aradı ve 2001 de vefat eden kızı Leyla için bir farsça ağıt okuyup ona hediye ettim.Oda bana bir resmini imzalayıp bir gümüş Persopolis sembolleri ile dolu bir vazo hediye etti.Daha sonraları her özel anımı onunla paylaşmışımdır özellikle babaannemin vefatında benimle yapmış olduğu hayata dair konuşma hep aklımda kaldı.Çoğu Amerikada sürgünde yaşayan  İranlı bu sayede beni tanımıştır.Şarkılarımı dinlemişlerdir.


Birleşmiş Milletler tarafından Türkiye’nin İyi Niyet Elçisi seçildiniz. Nasıl oldu? Dünyada kaç kişi var?                                                                                                                                                                                                                Dünya iyi niyet elçiliğine giden yol epey zorlu ve acılar ile geçti desem yeri var ,düşünün yatalak bir anneniz var bir yandan onunla ilgileniceksiniz bir yandanda dünyaya yetişeceksiniz bölünmüş bir hayat gibi benimkisi, hem heryere yetişmek isteği ile dolu ama bir yandan kısıtlanmak zorunda çünkü nitekim bir ailem var ve destek olmak zorundayım sevgi ile yaşayan anneciğime. Yapılan her projedeki insanların güzel enerjileri diyorum ben dünyayı sardı bir yerlerde anlatıldı konuşuldu bir genç var bizlerle denildi ,videolar ile dünyaya duyurulmaya çalışıldı.Birçok etkinlikte onur konuğu olarak davet edildim,konferanslar verdim,yaptıklarımı anlattım,konserler ile birleştirdim birazda eğlence ekledim bu hüzün kokan kaderlere ve sonucunda önce 2009 da Sicilya Palermo parlamentosunda konuşma yaptım ve arkası bu sekilde geldi ve Birleşmiş milletler  Globcal uluslararası yardım örgütü İyi Niyet elçisi olarak beni dünyaya sundu ve 2011 mayısında ise Uluslar arası insan hakları örgütü (international human right comission) Londra merkezli, Ekselans Ünvanı ile birlikte  beni Dünya barış ve insanlık elçisi olarak  ilan etti ve diplomatik bir kimlik ile  ödüllendirdi.Şimdilerde inanın uluslar arası basından röportajlara yetişemiyorum.Her sene 200 kişi yi, yapmış oldukları insani projeler sonucu değerlendirip bu ünvan ile ödüllendiriyorlar.



Neler yapar Ersin Faikzade yardımlar ve konserler dışındaki hayatında?

Ne yapar Ersin Faikzade ,neler yapmaz ki dans eder mesela çok çok severim dans etmeyi gözümü kapatıp müziğin ritimlerinde yüzmeyi. Seyahat etmeyi , gittiğim yerlerde yeni dostlar edinmeyi onlarla o anları paylaşmayı çok seviyorum ,ben her gittiğim ülkede yada şehrin koşullarına adapte oluyorum ve kalmak istiyorum daha sonraları çok özlüyorum ,özellikle Palermo da bunu çok yaşadım.Sokaklarda gençlerle dans etmek özgürce kimseleri düşünmeden…Yada Aberystywth şehri çok özel bir yer sanırım hayatımın en önemli bölümü orada geçtiğinden.Ama bizim ülkemizi hiçbir yer ile mukayese bile edemiyorum.Her karışı mukaddes ülkem.



Yakın zaman için ne gibi projeler var?

Bende proje bitermi hic hic boş durmayı sevmiyorum mesela en son yaptığım psikiyatri kliniğinde moral günleri ,çok çok güzeldi bu haftalarca sürdü. Adını vermiyeceğim sürpriz olsun , Orta Doğu nun dünyaca ünlü bir sanatçısı ile düet yapma gibi bir planımız var bunu hayata geçirmeye çalışacağız.
       İyilik temalı albümler yapmak istiyorum herkesin beğenisine uyucak şarkılar,gönül telimizi titreticek yıllarca hafızalarda kalıcak besteler ve tarzlar olsun içinde istiyorum bakalım neler olucak… içinde sevgilerin, güzelliklerin olduğu her şey siz güzel okuyucuların olsun.
Sonsuz sevgilerimle Ersin FAİKZADE